Zapewne większość z Was słyszała o czymś takim jak spacer równoległy. Dzisiaj postaram się opisać co to właściwie jest i jak w praktyce można zastosować.
Spacer równoległy jest jedną z metod, którą można wykorzystać przy zapoznawaniu psów, gdy pies reaguje nadmiernym lękiem albo agresją do innych psów.
Oczywiście, zastosowanie tylko tej metody nie zagwarantuje sukcesu, jest tylko jedną z cegiełek, które pomogą zbudować stabilniejsze i spokojniejsze zachowanie psa.
O czym należy pamiętać?
❗ Nie używamy smakołyków – mogą powodować nadmierną ekscytację i/lub rywalizację o zasoby
❗ Nie używamy zabawek – jak poprzednio, mogą powodować rywalizację
❗ Należy zachować bezpieczną odległość – taką, przy której psy będą się zachowywały spokojnie
❗ Nie zmniejszamy zbyt szybko odległości – niech psy się do siebie na spokojnie przyzwyczajają i uczą spokojnego zachowania
❗ Staramy się utrzymywać luźną smycz
Jak zacząć?
Zawsze zaczynamy taki spacer dołączając do już spacerującego psa. Na początku zawsze prowadzimy psy po zewnętrznej stronie, tak, aby osoby prowadzące stanowiły rodzaj bariery między psami. To pozwoli psom czuć się bezpieczniej i pewniej.
W trakcie spaceru stopniowo zmniejszamy odległość cały czas pilnując, żeby psy nie wchodziły na wysokie emocje, nie zachowywały się agresywnie i nie wyskakiwały do drugiej osoby czy psa.
Takie działanie pozwoli na oswojenie psa z nową sytuacją i warunkami.
Pierwsze spacery równoległe nie powinny trwać dłużej niż 5 – 15 minut, ponieważ są dość dużym obciążeniem dla psa, jak również dla opiekunów, którzy muszą zachować czujność i pilnować odległości między psami. Przy pierwszych spacerach warto skorzystać z pomocy osoby doświadczonej (behawiorysta, szkoleniowiec), która pokieruje ćwiczeniem i powie na jakie zachowania psów należy zwrócić uwagę.
Drugi etap.
Kiedy psy są już przyzwyczajone do tego rodzaju spaceru, możemy zmienić układ. Teraz psy są po wewnętrznej stronie. Tak jak poprzednio, zaczynamy od większej odległości między psami i stopniowo ją zmniejszamy. Nie pozwalamy na podejście psów do siebie, na witanie się. Odległość ma umożliwić psom spokojne podążanie w tym samym kierunku.
Jeżeli reakcja psa będzie nadmierna (będzie się bał, zachowywał agresywnie itp.) należy zwiększyć odstęp oraz po chwili spokojnego spaceru przerwać ćwiczenie.
W kolejnych etapach można dołączyć do grup spacerowych, w których będą uczestniczyły spokojne i zrównoważone psy.
Ze względu na sposób prowadzenia spaceru, nie jest to metoda przeznaczona dla psów, które mają problem z chodzeniem na luźnej smyczy. Ciągnięcie i szarpanie się bardzo mocno utrudnia pracę, zachowanie bezpiecznej odległości oraz może prowokować drugiego psa do zachowań agresywnych.
Metoda ta bardzo dobrze się sprawdza przy pracy z psami przebywającymi w schroniskach, gdzie taki spacer będzie w pewnym stopniu przygotowywał psa do przebywania w zurbanizowanym środowisku.
